مقصر کم‌آبی عراق، ترکیه است اما چرا این کشور از ایران شکایت کرد؟ | هدف ترکیه از ساخت ۵۸۵ سد در ۱۸ سـال اخیر | موضع ایران باید چگونه باشد؟
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۵۳۰۰۲
به گزارش همشهری‌آنلاین، به‌تازگی ترکیه به موضع ایران و عراق مبنی بر تأثیر سوء سدسازی‌های بی‌ضابطه کشور در تشدید بحران ریزگردها در ایران و عراق واکنش نشان داده است و سخنگوی وزارت خارجه ترکیه، تأثیر سدسازی در این کشور بر ایجاد گردوغبار در ایران و عراق را، ادعایی غیرعلمی توصیف کرده مدعی شد که این گردوغبارها از بیابان‌های خاورمیانه و آفریقا نشئت می‌گیرند!
در پاسخ به این ادعا, محمدصابر باغخانی‌پور, مدیرعامل اندیشکده ماکا و کارشناس محیط زیست در گفت‌وگو با تسنیم اظهار کرد: پروژه‌های سدسازی ترکیه تنها محدود به پروژه گاپ نمی‌شود و این کشور از ۲۰ سال پیش، ساخت ۱۰ ابرپروژه سدسازی را شروع کرده است؛ ترکیه با تکمیل پروژه "گاپ" ۵ برابر ظرفیت دجله و فرات به‌روی آنها سدسازی کرده است و شکی نیست که این بارگذاری بی‌ضابطه سبب وقوع ریزگرد در کشورهای پایین‌دست حوضه آبخیز دجله و فرات از جمله ایران و عراق خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: علاوه بر گاپ, پروژه سدسازی موسوم به "داپ" نیز به‌روی بالادست حوضه رود ارس در حال بارگذاری است که با تکمیل آن مشابه این اتفاق در حوضه رود ارس نیز اتفاق خواهد افتاد! رئیس جمهور سابق ترکیه چند سال قبل عنوان کرد که "هر بشکه نفت در برابر هر بشکه آب" که این عبارت به‌وضوح بیانگر هدف ترک‌ها برای جلوگیری از ورود آب‌های برون‌مرزی به کشورهای همسایه به‌ویژه ایران, عراق و... است.
کارشناس محیط زیست تصریح کرد: ترکیه از گذشـته برنامـه بسـیار جـدی بـرای اسـتفاده از آب به‌عنـوان ابـزار سیاسـی و امنیتـی علیـه کشـورهای همسـایه داشـته اسـت؛ بـرای نمونـه ترکیـه در بازه ۱۸سـاله (۲۰۰۳ تا ۲۰۲۰) تعـداد ۵۸۵ سـد روی رودخانه‌هایـش احـداث کـرده اسـت در حالی کـه تعـداد کل سـدهای احداث‌شـده ترکیـه برای حـدود ۵۶ سـال قبـل از آن ۲۷۶ سـد بـود! یعنـی فقـط در ۱۸ سـال اخیـر ۵۸۵ سـد اضافـه کرده اسـت!
باغخانی‌پور با بیان اینکه طبیعی است که دولت ترکیه ادعای ما مبنی بر تأثیر این سدسازی‌ها بر بحران ریزگردها را غیرعلمی بداند, گفت: سیاست جمهوری اسلامی در قبال دیپلماسی آب باید ثابت باشد به این معنی که چه در جایی که بالادست هستیم و چه در جایی که پایین‌دست هستیم, باید رویکرد ثابتی را داشته باشیم مثلاً اگر در موضوع افغانستان پایین‌دست هستیم, بتوانیم حق خود را مطالبه کنیم و اگر در موضوع عراق بالادست هستیم, حق‌آبه این کشور را بپردازیم.
وی با تأکید بر اینکه "باید در رابطه با سدسازی‌های ترکیه به جوامع بین‌المللی شکایت کنیم", گفت: البته ما تنها کشوری هستیم که در سیاست‌های بالادستی خود علناً عنوان کردیم که باید از خروج آب‌های برون‌مرزی جلوگیری کنیم؛ این موضوع باعث می‌شود ما در دادگاه‌های حقوقی با شکست روبه‌رو شویم که این قانون باید اصلاح شود.
این کارشناس محیط زیست متذکر شد: ترکیه قصد دارد از مسئله آب به‌عنوان ابزار فشار سیاسی استفاده کند؛ ترکیه به‌شکلی در رسانه‌ها وانمود کرده است که ایران مقصر اختلافات منطقه‌ای در موضوع آب است و بر اثر این تبلیغات جهان نیز بخشی از این ادعا را پذیرفته است و با وجود اینکه مقصر کم‌آبی عراق، کشور ترکیه است اما این کشور از ایران شکایت کرده است!
باغخانی‌پور توضیح داد: در بیـش از ۱۵۸ حوضـه آبخیز بین‌المللی در دنیا، هیچ مکانیزم و قرارداد و معاهده همکاری دوجانبه‌ای بر سر بهره‌برداری وجـود ندارد, عـلاوه بـر ایـن از ۲۳۴ تـالاب بین‌المللـی مشـترک ثبت‌شـده در کنوانسیون بین‌المللی رامسر که بین ۹۱ کشـور مشـترک اسـت، فقـط ۱۴ تـالاب مکانیـزم بهره‌بـرداری مشـترک دارند و ۲۲۰ تـالاب بین‌المللـی هیـچ مکانیزمی بـرای بهره‌بـرداری مشـترک ندارنـد.
مدیرعامل اندیشکده ماکا یادآور شد: از پنـج حوضـه پرتنـش دنیـا، کشـور ایران در دو حوضـه مشـترک اسـت؛ حوضـه آبریـز دجلـه و فـرات در غـرب و حوضـه آبریز آمودریا در شمال شرق ایران؛ یعنی کشورما میان دو حوزه از پرتنش‌ترین حوضه‌های آبخیز دنیا احاطه شده است! با توجه به این شرایط به‌نظر می‌رسد دیپلماسی فعالانه ایران در حوزه آب و ایجاد مکانیزم‌های بهره‌برداری در حوضه‌های آبخیز مشترک با کشورهای همسایه بهترین مسیر برای اصلاح وضع موجود و نجات محیط زیست و کاهش آسیب‌های ناشی از آن به مردم است.
کد خبر 677955 منبع: تسنیم برچسب‌ها ترکیه ایران و ترکیه سد سازی آب و هوا - ایران آب ایران و عراقمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ترکیه ایران و ترکیه سد سازی آب و هوا ایران آب ایران و عراق ایران و عراق محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۵۳۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کسی برای دختران دانشجوی آمریکایی شعر برای خواهرم نمی‌خواند!
این چند روز که عکس‌ها و فیلم‌های ضرب‌وشتم دانشجویان آمریکایی در رسانه‌های خارجی سانسور می‌شود، نخستین سؤالی که به ذهن می‌رسد این است که اگر این تصاویر مربوط به ایران بود، روایت ماجرا چطور شکل می‌گرفت؟!
ضرب‌وشتم وحشیانه دانشجویان و حتی استادان دانشگاه در حالی است که مطالبه معترضان تنها توقف جنایت در غزه است، اما همین را هم تحمل نمی‌کنند. ۶۰۰نفر را دستگیر و ده‌ها نفر را تحقیر کردند و زیر باد کتک گرفتند؛ تا آنجا که مجبور شدند خون‌های ریخته‌شده دانشجویان را با ماشین آبپاش شست‌وشو دهند بلکه آثار جنایت پاک شود. اما تمام رسانه‌های اصلی، این خروش بی‌سابقه را سانسور کرده‌اند.
تا اینجا آزادی‌بیان به روایت آزادی آمریکایی است؛ اما بیایید فرض کنیم که این ماجرا در ایران اتفاق می‌افتاد. آنگاه رسانه‌ها و سیاستمداران غربی و نهاد‌های حقوق بشری چطور رفتار می‌کردند؟ این در حالی است که کنشگری دانشجویان، اعتراض به وحشی‌گری بی‌سابقه رژیم صهیونیستی است و نه اقدامی علیه امنیت ملی کرده‌اند و نه آسیبی به اموال عمومی زده‌اند و نه آدم کشته‌اند و نه کف خیابان مأموران را برهنه و سلاخی نموده‌اند و نه با گروه‌های آدمکش و تفرقه‌افکن و برانداز همکاری کرده‌اند و یا اجیر آنها شده‌اند. با همه اینها فرض کنید این وقایع در ایران بود؛ آنگاه آنها چه رفتاری می‌کردند؟
- تمام رسانه‌هایشان به‌خط می‌شدند تا شب و روز، عکس‌ها و تصاویر را به کرات بازنشر و تحلیل کنند. اگر هم تصویری پیدا نمی‌کردند از عکس‌های گذشته یا ساختگی یا تصاویر تجمعات دیگر کشور‌ها استفاده می‌کردند.
- از فرصت استفاده و تمام گروه‌های آدمکش و تروریست و اراذل و اوباش را به‌صف می‌کردند تا وارد کشور شوند یا از گوشه و کنار شهر جمع‌شان می‌کردند تا تجمع دانشجویان را تبدیل به شورش علیه امنیت کشور کنند.
- تمام سیاستمداران در رده‌های مختلف در دیگر کشور‌ها را ردیف می‌کردند تا تصاویر را محکوم کنند. از دولت‌ها درخواست می‌کردند با ایران قطع رابطه کنند و نهاد‌های امنیتی ایران را تروریستی بنامند.
- تمام سلبریتی‌ها به‌صف می‌شدند و موضع‌گیری می‌کردند. هر سلبریتی‌ای هم اعلام موضع نمی‌کرد، به‌صورت مجازی به او حمله‌ور می‌شدند تا از سر ترس سخن بگوید و ساکت نباشد. هر میزان هم لازم بود پول خرج می‌کردند.
- هر زمان اعتراضات از دایره اخبار خارج می‌شد و به سمت آرامش پیش می‌رفت، با ریختن خون چند بی‌گناه، آن را شعله‌ور می‌ساختند. حتی اگر لازم بود، در کف خیابان مامور امنیتی یا انتظامی یا آدم عادی را نیز سلاخی می‌کردند و خون می‌ریختند.
- همه نهاد‌های حقوق بشری را به‌خط می‌کردند تا بیانیه دهند و محکوم کنند و قطعنامه دهند و تحریم جدید وضع کنند.
- از صفحات آشپزی و آرایشگری و پیج‌های فیتنسی و صفحات رقص و جادوگری و شومنی گرفته تا همه اینفلوئنسر‌ها را به‌خط می‌کردند و سکه می‌دادند تا مطالب آنها را بازنشر کنند و این احساس ایجاد شود که تنها یکصدا بیشتر در جامعه وجود ندارد.
- عده‌ای ساده‌لوح و خودحقیرپندار را هم تحریک می‌کردند تا کاملا واداده، غرب را تشویق کنند و کشور را متهم به ناکارآمدی و تباهی کنند.
- جهت تهییج بیشتر و تحریک احساسات، آثار هنری تولید می‌کردند و شعر می‌ساختند و موسیقی درست می‌کردند. اما هیچ‌کس برای دختران و زنان دانشجوی آمریکایی شعر «برای خواهرم، خواهرت، خواهرامون» نمی‌خواند و با عکس‌های آنها فیلم و کلیپ نمی‌سازد.
- تا می‌توانستند به اموال عمومی و دارایی شخصی مردم و کشور لطمه می‌زدند تا ترس و وحشت در شهر حاکم شود و مردم احساس کنند همه‌چیز از دست رفته است و به‌زودی انقلاب می‌شود. بعد هم تصاویر آن را با ضریب بالا توزیع می‌کردند تا بگویند قدرت برتر در میدان آنها هستند. اما همان‌ها امروز هتک حیثیت دانشجویان آمریکایی را نادیده می‌گیرند، بلکه صدای‌شان آگاهی‌ساز و روشنگرانه نباشد.
منبع: روزنامه همشهری
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند